Koncepcja architektoniczna, wizualizacja i branding wykonane dla Przystanku Kraśnik - nowoczesnej, wielofunkcyjnej przestrzeni miejskiej.
Kraśnik jest obecnie miastem, które wymaga natychmiastowych działań rewitalizacyjnych, szczególnie w jego starej części. Lokalny Program Rewitalizacji zakłada szereg działań poprawiających estetykę zabytkowej części miasta, zwiększenie atrakcyjności dla przyjezdnych, turystów, jak i przede wszystkim mieszkańców. Działania projektowe w objętym opracowaniem obszarze mają zapewnić stworzenie atrakcyjnego pod każdym względem terenu dla ludzi w różnym wieku, gdzie zostanie przywrócone życie społeczne, kulturalne, a także wszelkie inne funkcje społeczne i reprezentacyjne.
Celem koncepcji "Przystanek Kraśnik" było stworzenie wielofunkcyjnego, spójnego urbanistycznie i architektonicznie zespołu o funkcji zielonego skweru z dominującą rekreacją, centrum komunikacji publicznej, nadającego nowy wyraz transportowi publicznemu w mieście, zespołu budynków o funkcji kulturalno-usługowej dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców w różnym wieku. Przestrzeń ta ma mieć charakter nowoczesny, przyjazny, estetyczny, a zarazem stać się wizytówką miasta, zachowując jak najmocniej historyczne przesłanki związane z tym obszarem. Zastosowane rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne mają się kojarzyć ze stylem industrialnym - nawiązywać do historii przemysłowej miasta.
Wizualizacje i opracowanie graficzne: Lemonade Studio
Projekt koncepcyjny: Dendewicz Projekt
Plan ogólny
Skwer miejski
Skwer miejski obejmuje obszar znajdujący się między ul. Struga i ul. Mostową, w miejscu historycznego parku miejskiego. Projektowany teren jest odpowiedzią na prośby mieszkańców związane z minimalizacją wycinki istniejącego drzewostanu, a także na wzrost zapotrzebowania na tereny zieleni i rekreacji, poprawiające wizerunek miasta w jego historycznej dzielnicy.
Estetyczne, a zarazem funkcjonalne i zróżnicowane pod względem potrzeb zagospodarowanie ma mieć wizytówkowy charakter typowego skweru miejskiego, przeznaczonego na spotkania społeczności, miejsca odpoczynku dla zróżnicowanych grup społecznych, równocześnie atrakcyjne wizualnie dla przyjezdnych oraz potencjalnych turystów.
Centrum przesiadkowe
Centrum Przesiadkowe zaprojektowano jako jednokierunkowy układ komunikacyjny z zatoczkami łączący ulicę Struga z ul. Mostową. Centrum zapewnia obsługę komunikacji dalekobieżnej, lokalnej oraz rowerowej.
W ramach centrum realizuje się:
-
toaletę publiczną zlokalizowaną w północno-zachodniej części terenu, uwzględniającą toalety damskie, męskie oraz dla osób niepełnosprawnych, zdrój wody pitnej, infomat,
-
poczekalnię w formie zamkniętej, przeszklonej wiaty, z rozkładem jazdy, monitoringiem, dynamiczną informacją pasażerską, usytuowaną po stronie zachodniej,
-
zadaszony parking rowerowy w formie systemowej wiaty rowerowej ze stojakami w północnej części,
-
samoobsługową stację naprawy rowerów,
-
systemowe wiaty przystankowe wraz z monitoringiem oraz systemem dynamicznej informacji pasażerskiej wraz z oświetleniem.
Pasaż usługowy
Równolegle do ul. Narutowicza utworzono kompleks czterech budynków o zróżnicowanej funkcji. Jest to budynek Centrum Kulturalno-Turystycznego, budynek dworcowy, uzupełniający funkcje budynków przy centrum przesiadkowym oraz dwa budynki przeznaczone dla usług, głównie gastronomicznych. Jeden z budynków jest wyższy od pozostałych, stając się dominantą w zastępstwie istniejącego w tym miejscu Kina Pola. Budynki przyjmują formę prostopadłościanów z elewacją z cegły rozbiórkowej.
By przełamać prosty kształt zastosowano liczne przeszklenia, dodając bryłom lekkości oraz projektując elementy elewacji z cegły ułożonej w formie ażurowych oraz trójwymiarowych wzorów.
Postawienie na minimalizm w zakresie doboru materiałów (tj. cegła, szkło, stal, beton i drewno), nadaje budynkom efektownej, nowoczesnej prostoty, a zarazem industrialnego klimatu, który nierozerwalnie kojarzy się z Kraśnikiem.
Wzdłuż północnej pierzei zaprojektowano deptak przeznaczony dla pieszych i rowerzystów, tworzący elegancką i przyjazną przestrzeń publiczną, korespondującą z budynkami i ich funkcjami.
Budowa kompleksu budynków o zróżnicowanej, a zarazem mocno sprecyzowanej funkcji pozwoli na stworzenie nowych możliwości spędzania czasu w tym miejscu, zaspokojenie potrzeb mieszkańców, wzrost komfortu podróżowania i bezpieczeństwo użytkowników.
Bulwary na Grobli
Projektowany obszar ma charakter typowo rekreacyjno-spacerowy. W zachodniej części umieszczono plac piknikowy ze stołami, plac grillowy z altanami oraz miejscami na grilla. W miejscu, gdzie prawdopodobnie istniał młyn wodny utworzono staw z pomostem z kołem młyńskim. Ponadto bierze tutaj swój początek "Aleja na Grobli" biegnąca wzdłuż rzeki. Ciąg pieszy na grobli zamyka kapliczka.
W południowej części zaprojektowano plac zabaw dla dzieci, której charakterystycznym elementem jest konstrukcja stalowa przeznaczona do aktywności związanych ze wspinaniem. Dalej umieszczono schody terenowe z siedziskami, tworzące mały amfiteatr.
We wschodniej części proponuje się utworzenie ogrodzonego psiego wybiegu o zróżnicowanym programie funkcjonalnym dla czworonogów.
Układ urbanistyczny całości założenia podyktował istniejący drzewostan. Dzięki temu ścieżki mają charakter organiczny, meandrują swobodnie wśród drzew i łączą poszczególne strefy funkcjonalne. Całość dopełniają rabaty z trawami ozdobnymi oraz bylinami płożącymi podsypane żwirem w ciemnym kolorze, które również tworzą fantazyjne, organiczne wzory.
Identyfikacja wizualna
Zadaniem systemu identyfikacji wizualnej miejsca jest, zgodnie z nazwą, jego jednoznaczna identyfikacja oraz wyróżnienie na tle innych miejsc. W ten sposób buduje się fundament marki przestrzeni, nadaje się jej spójny charakter i wykorzystuje jego potencjał marketingowy.
Dzięki temu łatwiej jest rozpoznać miejsce w przestrzeni publicznej, co ma wpływ na jego odbiór przez mieszkańców, turystów i odwiedzających, a także integrację społeczności lokalnej wokół zdefiniowanych w systemie wartości. Jego rola jest więc znacząca, a samo stworzenie ma charakter czysto praktyczny.
Proponowane logo, a zwłaszcza jego sygnet ma charakter minimalistyczny. Głównym elementem składowym sygnetu jest prostokąt o proporcjach kształtu cegły, co nawiązuje do historii i tradycji miasta. Kształt sygnetu nawiązuje do znacznika na mapie, co idzie w zgodzie z propozycją określenia miejsca mianem „Przystanek Kraśnik”.
Pozwala również na szeroką, otwartą interpretację poprzez swój wyjątkowy i futurystyczny kształt, przywołując skojarzenia m.in. do robotyki - dziedziny nauki, która prężnie rozwija się w Kraśniku. Kolorystyka logo związana jest z herbem miasta, który również znalazł swoje miejsce w systemie razem z ikonografią, tablicami informacyjnymi oraz znakami.